Wiecie, tak szczerze to nie znam tego autora zbyt dobrze. Mój kontakt z jego twórczością to głównie przygody Jakuba Wędrowycza a konkretnie opowiadania z tą postacią. Właściwie jeśli się zastanowić to takie opowiadania są moim jedynym kontaktem (opowiadania dostępne w internecie oraz te z książki Konan Destylator), tak że nie jestem obeznany z jego stylem jak w przypadku innych twórców. Ale wróćmy do książki.
------------------------------------------------------------------------------------------
Okładka:
------------------------------------------------------------------------------------------------
Opis marketingowy:
Wyklęty powstań ludu ziemi, powstańcie których dręczy głód...
A więc twierdzicie Obywatelu, że wampiry istnieją? Niby kraj socjalistyczny, ateizm w modzie, a tu taka wtopa. I jak tu się krzyżem odwijać? Jak wodą, tfu, święconą chlapać? A czosnek tylko granulowany i z importu z bratniej Czechosłowacji!
Myśl nowa blaski promiennymi, dziś wiedzie nas na bój, na trud.
Być wampirem w PRL to nie przelewki. W społeczeństwie bezklasowym trudno tytułować się hrabią. Płaszcz i smoking nosi albo kelner, albo iluzjonista, a krew obywateli Rzeczpospolitej Ludowej ma posmak deficytu i reglamentacji.
Przeszłości ślad dłoń nasza zmiata, przed ciosem niechaj tyran drży...
Ale nie czas, by kąsać zblazowanych arystokratów w zacisznych buduarach. Prawdziwy walor odżywczy ma krew opasłych badylarzy, cinkciarzy, partyjnych kacyków i córeczek UB-eków.
Ruszymy z posad bryłę świata, dziś niczym, jutro wszystkim my!
Bo my, wampiry z PRL mamy swoją godność! Nie wysysamy biednych sarenek i jagniątek. Nie nazywamy tego WEGETARIANIZMEM! Może nie pamiętamy już o wampirzych mocach, ale mamy spryt nasz narodowy! Pozyskamy dewizy, przekroczymy plan, a potem z dumą oznajmimy:
To wszystko każe nam powiedzieć mocno. I stanowczo: Burżuazyjnym skrytopijcom mówimy - NIE!
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
Opinia:
Autor ma tendencje (przynajmniej w tej książce), do otwierania i szybkiego zamykania wątków [weźmy na przykład mumię], ja rozumiem, że te wątki mają na celu pokazania głównym postaci oraz głębszego ich pokazania. Jednak niektóre z wątków biegną tak szybko, że człowiek musi przerwać czytanie i dać akcji na wstrzymanie. Nie zrozumcie mnie źle, lubię szybkie tempo, jednak gdy jest ono zbyt szybkie czuję jakby wszystko za łatwo się układało i mój mózg mówi mi "Ej, coś za łatwo. Czuję podstęp". Mam nadzieję, że mnie rozumiecie ;)
Wiecie co mnie zaskoczyło już na samym początku książki. Wybór głównego bohatera, nie chodzi o to, że nie da się czuć sympatii a raczej, że tytuł wskazuje na kogoś innego. Wybaczcie takie kluczenie w około tematu ale nie chcę Wam rzucić spojleru.
------------------------------------------------------------------------------------------
Okładka:
------------------------------------------------------------------------------------------------
Opis marketingowy:
Wyklęty powstań ludu ziemi, powstańcie których dręczy głód...
A więc twierdzicie Obywatelu, że wampiry istnieją? Niby kraj socjalistyczny, ateizm w modzie, a tu taka wtopa. I jak tu się krzyżem odwijać? Jak wodą, tfu, święconą chlapać? A czosnek tylko granulowany i z importu z bratniej Czechosłowacji!
Myśl nowa blaski promiennymi, dziś wiedzie nas na bój, na trud.
Być wampirem w PRL to nie przelewki. W społeczeństwie bezklasowym trudno tytułować się hrabią. Płaszcz i smoking nosi albo kelner, albo iluzjonista, a krew obywateli Rzeczpospolitej Ludowej ma posmak deficytu i reglamentacji.
Przeszłości ślad dłoń nasza zmiata, przed ciosem niechaj tyran drży...
Ale nie czas, by kąsać zblazowanych arystokratów w zacisznych buduarach. Prawdziwy walor odżywczy ma krew opasłych badylarzy, cinkciarzy, partyjnych kacyków i córeczek UB-eków.
Ruszymy z posad bryłę świata, dziś niczym, jutro wszystkim my!
Bo my, wampiry z PRL mamy swoją godność! Nie wysysamy biednych sarenek i jagniątek. Nie nazywamy tego WEGETARIANIZMEM! Może nie pamiętamy już o wampirzych mocach, ale mamy spryt nasz narodowy! Pozyskamy dewizy, przekroczymy plan, a potem z dumą oznajmimy:
To wszystko każe nam powiedzieć mocno. I stanowczo: Burżuazyjnym skrytopijcom mówimy - NIE!
źródło opisu: http://www.matras.pl/wampir-z-m-3,p,198482
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
Opinia:
Autor ma tendencje (przynajmniej w tej książce), do otwierania i szybkiego zamykania wątków [weźmy na przykład mumię], ja rozumiem, że te wątki mają na celu pokazania głównym postaci oraz głębszego ich pokazania. Jednak niektóre z wątków biegną tak szybko, że człowiek musi przerwać czytanie i dać akcji na wstrzymanie. Nie zrozumcie mnie źle, lubię szybkie tempo, jednak gdy jest ono zbyt szybkie czuję jakby wszystko za łatwo się układało i mój mózg mówi mi "Ej, coś za łatwo. Czuję podstęp". Mam nadzieję, że mnie rozumiecie ;)
Wiecie co mnie zaskoczyło już na samym początku książki. Wybór głównego bohatera, nie chodzi o to, że nie da się czuć sympatii a raczej, że tytuł wskazuje na kogoś innego. Wybaczcie takie kluczenie w około tematu ale nie chcę Wam rzucić spojleru.
Komentarze
Prześlij komentarz
Ta sekcja należy do Was. Zostawcie ślad po sobie ;)