Mika Modrzyńska - wywiad

Poniżej zapraszam Was na krótkie i mam nadzieję ciekawe przepytywanie autorki którą poznałem przy okazji premiery jej najnowszej powieści "W magii (po)chowana".

1. Na początek opowiedz proszę coś o sobie 

Jestem autorką powieści dla młodzieży i młodych dorosłych, a czytelnicy mogą kojarzyć mnie z trylogii "Welesówna". Przez sześć lat podróżowałam po świecie i pracowałam w fajnych zawodach (np. jako operator rollercoasterów czy kierownik centrum VR), a obecnie mieszkam na Mazurach i właśnie tu umieszkam akcję większości moich powieści. 

2. Twoja najnowsza powieść "W magii (po)chowana, jest w dość nie ukrywajmy niszowym gatunku. Skąd pomysł na takie a nie inne dzieło? 

Obejrzałam o jeden horror komediowy za dużo A ponieważ siedziałam wtedy mocno w fantastyce, postanowiłam zaryzykować i zmieszać dwa różne od siebie gatunki. Tak powstała historia grupki początkujących wiedźm, które walczą o życie w odciętej od świata rezydencji. 

3. Co było najtrudniejsze w trakcie pisanie "W magii (po)chowanej"? 

Wymyślenie systemu magicznego, który nie da nikomu zbytniej przewagi (nie chciałam, żeby akcja skończyła się zbyt szybko), a wręcz utrudni bohaterom walkę o życie. No i będzie wystarczająco prosty, bo w horrorze nie chcesz mieć dwóch stron infodumpu i wyjaśnień technicznych. Ostatecznie ułożyłam system, w której każde zaklęcie ma swoją reakcję, ale tej reakcji nie da się dokładnie przewidzieć. Brzmi prosto, ale okazało się bardzo... efektywne  

4. Masz może swój rytuał podczas pisania? Musi być spełniony jakiś konkretny warunek w otoczeniu czy może potrafisz pisać wszędzie. 

Przez lata podróżowałam i mieszkałam w najróżniejszych warunkach (m. in. dzieląc pokój z siódemką współlokatorów w hostelu), więc nauczyłam się pisać gdziekolwiek. Ale miło mi, jeśli mogę mieć kawę pod ręką  

5. Słyszałaś o powieściach paragrafowych? To takie gdzie czytelnik wybiera jak postąpi postać w książce. Czy może masz gdzieś w planach tego typu powieść? 

To doświadczenie jeszcze przede mną  

6. Czy jest coś co zmieniłabyś w powieści "W magii (po)chowana? 

W tej chwili nie. Konstruując tę historię podjęłam kilka decyzji, które - jestem pewna - nie spodobają się wszystkim (jak samo połączenie horroru i komedii, czy magii i slashera), ale z mojej strony każda taka decyzja była przemyślana i celowa. Chciałam, żeby ta historia była dziwna, pokręcona, szalona i zabawna - i cieszę się, że pierwsze recenzje potwierdzają, że mi się to udało. 

7. Czy chciałabyś przenieść się do uniwersum "W magii (po)chowana"? Jeśli tak, to proszę opisz samą siebie w tym uniwersum. 

Absolutnie nie chciałabym! Po pierwsze lubię mieć internet i laptopa, więc wcale mi się nie widzi wracać do lat 2000, po drugie - myślę, że talent magiczny Laury wraz z jego nieprzewidzianymi konsekwencjami szybko doprowadziłby mnie do frustracji  

8. Którą powieść z całego swego repertuaru pisało ci się najdłużej a którą najkrócej? 

Welesówna jest powieścią, którą pisałam jednocześnie najkrócej i najdłużej - jej pierwszy draft zajął mi trzy tygodnie, do których potem jednak wracałam wielokrotnie na przestrzeni lat, szlifując język czy poprawiając wątki. Finalnie książka wyszła w siedem lat po jej napisaniu. 

9. Która powieść z całego twojego repertuaru jest twoją ulubioną? 

W tej chwili to oczywiście ta najnowsza, "W magii (po)chowana". Uwielbiam ją za to, że mogłam przy pisaniu bawić się konwencją horroru/slashera, za czarny humor, za budowanie świata magii i kowenu Radziszewskich, za inspiracje rytuałami religii neopogańskich, za laurkę dla "Sabriny nastoletniej czarownicy", uwielbianego przeze mnie serialu. Włożyłam do tej powieści wszystko to, co sama kochałam, po czym polałam krwią i posypałam czarnym humorem. I choć nie jest to historia dla każdego, ja bardzo lubię jej niesztampowość  

10. Gdybyś spotkała samą siebie sprzed debiutu literackiego jaką dałabyś sobie radę? 

Żeby nie pisać kolejnych tomów serii przed wydaniem pierwszego ;)) Poza tym od początku pielęgnowałam w sobie przekonanie, że cierpliwość, wytrwałość i pracowitość wystarczą, żebym spełniła wszystkie moje pisarskie marzenia i koniec końców tak właśnie było. Na pewno poszczęściło mi się, że od początku miałam zdrowe podejście do tematu