Blog z tematyką okołoksiążkową najczęściej fantastyką. Jednak znajdą się tam również amatorsko przeprowadzane recenzje (tak fantastyka jak i inne), wywiady czy posty z cytatami wybranych pozycji.
Power Rangers [2017] - opinia filmu
Pobierz link
Facebook
Twitter
Pinterest
E-mail
Inne aplikacje
Nowa wersja adaptacji amerykańskiej japońskiego filmu albo serialu o nazwie "Super Sentai". I wiecie jaką miałem pierwszą myśl po obejrzeniu filmu? Produkcja trwa dwie godziny, a w tym "filmie akcji", jest tylko jedna walka mająca miejsce na samym jego końcu i jest tak bardzo rozczarowująca i krótka, że zanim się rozpocznie to już się skończyła. Naprawdę film akcji gdzie przez 95% jego trwania pokazuje się widzowi jak drużyna stara się być drużyną. Nie mówiąc już o bardzo poważnym traktowaniu całego filmu. Wiecie, serial (a przynajmniej jego amerykańska wersja, niestety nie miałem przyjemności obejrzenia japońskiego oryginału), miał pewien aspekt humorystyczny w postaci dwojga postaci. I temu filmowi naprawdę przydałoby się trochę humoru. Tutaj mimo, że robot Alfa 5 stara się wprowadzić elementy humorystyczne to efekt nie jest zbyt zadowalający. Dodatkowo muzyka. Szczerze to z całego filmu to nawet świeżo po jego obejrzeniu pamiętam tylko jeden dźwięk, i to taki który nawet nie był dany w całości. A jedynie fragment który leciał podczas intra w starej wersji [wiecie to: go, go, power rangers]. A to nie świadczy najlepiej o całym soundtracku. Wznowienie serialu akcji który swój sukces wziął przez efektowne czy wręcz efekciarskie walki z bardzo bogatą choreografią stworzono coś takiego, gdzie walki i to wszelkie ich rodzaje są zepchnięte na drugie albo trzecie tło.
Książka którą miałem na liście już od jakiegoś czasu zdecydowałem się w końcu na jej przeczytanie po obejrzeniu materiału Weroniki z kanału Księgarka. Czy powieść mi się podobała, w skrócie to tak. -------------------------------------------------------------------------------------- Okładka: Wydawnictwo: Oficynka Seria: Ja Gorę Premiera: 21 czerwca 2013 ----------------------------------------------------------------------------------------- Opis marketingowy: Wy to, Słaboniowa, zawsze tak zakręcicie, że człowiek sam nie wie, w co wierzyć, i widzi rzeczy, których nie ma. W mroźny zimowy wieczór stara kobieta staje przy drewnianym płocie i jak co dzień spogląda bystrym okiem na rodzinną wieś. Gdzieś z nieprzeniknionych ciemności nadciąga zło, jakiego jeszcze mieszkańcy Capówki nie doświadczyli. Zimny, wschodni wiatr niesie ze sobą smród siarki, w głębi lasu świecą czyjeś czujne oczy, dziecko o twarzy starca sprowadza na bagna niewinne dziewczęta, a zrodzony z ludzkiego występku Strzy
Ten numer magazynu zawiera opowiadania oraz krótkie powieści graficzne o tematyce postapokaliptycznej. Co ważne wszystkie dzieła dzieją się w Gorzowie. Możecie tutaj poznać twórczość Mariusza Sobkowiaka z rysunkami Marleny Kowalczyk. Opowiadanie Katarzyny Wieczorek czy Jerzego Gaśpi albo Aleksandra Trojanowskiego. Sebastian Górny również oddał tu część swojej twórczości. Jest tu wiele inrygujących i nowych spojrzeń na gatunek. Mnie osobiście najbardziej zainteresował "Trashworld czyli mokry sen o suchym lądzie", chociaż każde z dzieł jest na swój sposób przyciągające. Troszkę żałuje, że czasopismo jest tak niewielkie. Chętnie zobaczyłbym jak jego objętość osiągnęłaby taki z Nowej Fantastyki, ale może kiedyś. Jeśli chodzi o wielkość to ma jakieś 10 cali przekątnej [przyłożyłem do czytnika ebooków 7,8 cala], i mimo iż chciałoby się aby jego wielkość była mniej więcej taka jak gazet to taki rozmiar ma tem plus iż można go chociażby włożyć do głębszej kieszeni i bez utrudnień gd
Mam przed sobą pierwszy numer magazynu fantastycznego Imaginarium Opolskie. W tym numerze możecie przeczytać opowiadania Szymona Drzymały, Katarzyny Rapacz, Pauliny Jasik, Olafa Pajączkowskiego, czy pisarki tworzącej pod pseudonimem Mag Spyhigh. Oprócz tego są tu również grafiki oraz zdjęcia Opolan, szczerze to Imaginarium Opolskie wydaje mi się magazynem bardziej obszernym od Landsbergona, może jest to spowodowane, że sam pochodzę z województwa opolskiego ale każde opowiadanie tutaj zawarte podobało mi się równie wysoko ale ten magazyn bardziej przypadł mi do gustu. po skończonej lekturze człowiek czuje niedosyt i chciałby więcej. Z jednej strony lepiej chcieć więcej niż przesycić się ale naprawdę fajnie by było gdyby kolejne numery były grubsze. Mi podobało się i będę sprawdzał czy są w salonikach prasowych w moim mieście. Z przyjemnością będę śledził dalsze losy magazynu oraz rzymam kciuki aby ekipa go tworząca mogła świętować kolejne dekady istnienia oraz nieprzerwanego wydawania.
Nowa wersja adaptacji amerykańskiej japońskiego filmu albo serialu o nazwie "Super Sentai". I wiecie jaką miałem pierwszą myśl po obejrzeniu filmu? Produkcja trwa dwie godziny, a w tym "filmie akcji", jest tylko jedna walka mająca miejsce na samym jego końcu i jest tak bardzo rozczarowująca i krótka, że zanim się rozpocznie to już się skończyła. Naprawdę film akcji gdzie przez 95% jego trwania pokazuje się widzowi jak drużyna stara się być drużyną. Nie mówiąc już o bardzo poważnym traktowaniu całego filmu. Wiecie, serial (a przynajmniej jego amerykańska wersja, niestety nie miałem przyjemności obejrzenia japońskiego oryginału), miał pewien aspekt humorystyczny w postaci dwojga postaci. I temu filmowi naprawdę przydałoby się trochę humoru. Tutaj mimo, że robot Alfa 5 stara się wprowadzić elementy humorystyczne to efekt nie jest zbyt zadowalający. Dodatkowo muzyka. Szczerze to z całego filmu to nawet świeżo po jego obejrzeniu pamiętam tylko jeden dźwięk, i to taki który nawet nie był dany w całości. A jedynie fragment który leciał podczas intra w starej wersji [wiecie to: go, go, power rangers]. A to nie świadczy najlepiej o całym soundtracku. Wznowienie serialu akcji który swój sukces wziął przez efektowne czy wręcz efekciarskie walki z bardzo bogatą choreografią stworzono coś takiego, gdzie walki i to wszelkie ich rodzaje są zepchnięte na drugie albo trzecie tło.
Komentarze
Prześlij komentarz
Ta sekcja należy do Was. Zostawcie ślad po sobie ;)